Tak już mam, że kocham świadomie kreować moją rzeczywistość. Mój świat i ludzie wokół mnie są „czarodziejscy”.

Zapraszam i Ciebie do mojej zaczarowanej przestrzeni. Poprowadzę Cię kilkoma ścieżkami. Od Ciebie zależy, co Cię zawoła i czego potrzebujesz. Tak już mam, że kocham inspirować i dawać „soczyste kopniaczki w dupkę”. Z radością mogę powiedzieć, że mając 40 lat czuję się spełniona i oddycham pełną piersią. Nie zawsze jednak tak było. Znam dobrze tematy: braku pieniędzy, braku czasu, przemęczenia i frustracji. Doskonale Cię też zrozumiem, kiedy powiesz, że masz dość prowadzenia biznesu i wszystko jest do niczego, że jesteś u kresu wytrzymałości. Nie tylko Ty przechodzisz czasem taką drogę, zaufaj mi.

Moją intencją jest, abyś mógł/mogła poznać mnie prawdziwie, od serca i poczuć, czy z taka właśnie osoba jest ci bliska do wspólnej pracy.

Od 11 lat stwarzam mój rozwijający się biznes: Assesoria. Pomimo różnych wyzwań każdego dnia moja firma rozkwita i wraz z nią moi klienci w całej Polsce. Towarzyszę moim klientom w ich drodze po własny dom.

Wiele lat w bankowości, pracy z klientami oraz osobiste doświadczenia finansowe doprowadziły mnie do tego właśnie miejsca. Z całą pewnością mogę powiedzieć, że znam się na pracy z pieniędzmi, szczególnie w kwestii kredytów, zadłużeń oraz kreowania pieniędzy na realizację swoich pragnień.

Jestem mistrzynią manifestacji i wszelkie moje marzenia wcześniej czy później zawsze zrealizowałam. Nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych. Wiem i czuję, jak taką drogę przejść najpierw w swojej głowie i sercu, a potem zrealizować w budżecie.

Nie są mi obce pojęcia takie jak: energia, pranajana, stopa referencyjna czy strategia biznesowa. Wszystko jest wszystkim i uwielbiam te idee przeplatać. Mogę pochwalić się fenomenalnymi efektami swojej pracy – gdy tańczę w lesie przy drzewie, ale także wtedy, gdy wpisuję konkretne cyfry do arkusza exela, czy gdy analizuję oferty dla klienta.

Obecnie czuję się spełniona jaka mama 3-latka, jako żona i jako właścicielka biznesu. Codziennie przytulam się do drzew, bo za oknem mam las. Chodzę po jajka do pani Gosi we wsi obok, a „na spontanie” z radością zabieram siebie na randkę do kawiarni.

Moje zwyczajne życie jest dla mnie coraz częściej niezwykle i niezwyczajne. Doceniam je i nie oceniam. Nie zawsze tak było. Budowałam wiele murów, znieczulałam się i byłam genialna w samobiczowaniu. Taką szłam drogą, aby wiele zrozumieć, aby doprowadziła mnie do tego miejsca tak, aby teraz być tutaj dla Ciebie.

Kto mnie trochę zna, to wie, że mam ten dar, że zdecydowanie pomogę Ci wyjść z Twojej strefy komfortu właśnie po to, abyś poszła/poszedł do przodu. Trudno też także coś przede mną ukryć, bo zaraz wytropię te ścieżki Twojego umysłu, którymi chce sobie zgrabnie uciec i pościemniać.